อักษรไทย

อักษรไทย เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาไทย และภาษากลุ่มน้อยอื่น ๆ ในประเทศไทย มีพยัญชนะ 44 รูป สระ 21 รูป วรรณยุกต์ 4 รูป และเครื่องหมายอื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่ง พยัญชนะไทยจะเรียงตัวไปตามแนวนอน จากซ้ายไปขวา ส่วนสระจะอยู่หน้า บน ล่าง และหลังพยัญชนะประกอบคำแล้วแต่ชนิดของสระ

อักษรไทยไม่มีการแยกอักษรตัวใหญ่หรืออักษรตัวเล็กอย่างอักษรโรมัน และไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ เมื่อจบหนึ่งประโยคจะลงท้ายด้วยการเว้นวรรค กับมีเครื่องหมายวรรคตอนจำนวนหนึ่ง

ภาษาไทยมีตัวเลขเป็นของตัวเอง แต่นิยมใช้เลขอารบิกเป็นส่วนใหญ่ในชีวิตประจำวัน

พยัญชนะ

พยัญชนะไทยมี 44 รูป สามารถแบ่งตามฐานที่ใช้ในการออกเสียงเป็นวรรค ดังเช่นในภาษาบาลีและสันสกฤต พร้อมแสดงชื่อเรียกในปัจจุบัน

วรรค กะ

-

ก ไก่

ข ไข่

ฃ ขวด*

ค ควาย

ฅ คน*

ฆ ระฆัง

ง งู

วรรค จะ

-

จ จาน

ฉ ฉิ่ง

ช ช้าง

ซ โซ่

ฌ เฌอ

ญ หญิง

วรรค ฏะ

-

ฎ ชฎา

ฏ ปฏัก

ฐ ฐาน

ฑ มณโฑ

ฒ ผู้เฒ่า

ณ เณร

วรรค ตะ

-

ด เด็ก

ต เต่า

ถ ถุง

ท ทหาร

ธ ธง

น หนู

วรรค ปะ

-

บ ใบไม้

ป ปลา

ผ ผึ้ง

ฝ ฝา

พ พาน

ฟ ฟัน

ภ สำเภา

ม ม้า

เศษวรรค

-

ย ยักษ์

ร เรือ

ล ลิง

ว แหวน

ศ ศาลา

ษ ฤๅษี

ส เสือ

ห หีบ

ฬ จุฬา

อ อ่าง

ฮ นกฮูก

* เนื่องจาก ฃ และ ฅ ปัจจุบันไม่พบการใช้งาน จึงอนุโลมใช้ ข และ ค แทน

พยัญชนะไทยยังแบ่งออกเป็น 3 หมู่ เรียกว่า ไตรยางศ์ ประกอบด้วย

• อักษรสูง 11 ตัว ได้แก่ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห (ฉันฝากขวดขี้ผึ้งใส่ถุงให้เศรษฐี)
• อักษรกลาง 9 ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ (ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง ฎ ฏ)
• อักษรต่ำ 24 ตัว ได้แก่ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ (พ่อค้าฟันทองซื้อช้างฮ่อ ฅ ฆ ฌ ฑ ฒ ธ ภ)

สระ

สระในภาษาไทยมี 21 รูป ซึ่งรูปสระเหล่านี้จะนำไปประกอบเป็นรูปสระที่ใช้จริงอีกต่อหนึ่ง (ดูที่ ภาษาไทย)

ะ วิสรรชนีย์ นมนางทั้งคู่  ั ไม้หันอากาศ หางกังหัน ไม้ผัด  ็ ไม้ไต่คู้ ไม้ตายคู้ า ลากข้าง  ิ พินทุ์อิ  ่ ฝนทอง  ํ นิคหิต นฤคหิต หยาดน้ำค้าง วรรณยุกต์ วรรณยุกต์ในภาษาไทยมี 4 รูป 5 เสียง คำทุกคำในภาษาไทยจะมีเสียงวรรณยุกต์เสมอ แม้ว่าจะไม่มีรูปวรรณยุกต์แสดงให้เห็นก็ตาม รูปวรรณยุกต์  ่ ไม้เอก  ้ ไม้โท  ๊ ไม้ตรี  ๋ ไม้จัตวา เสียงวรรณยุกต์ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา ตัวเลข ดูบทความหลักที่ เลขไทย ตัวเลขที่เป็นอักษรไทย เรียกว่าเลขไทย มีลักษณะดังนี้ ๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ วิธีการบอกจำนวนใช้ระบบประจำหลักเหมือนกับตระกูลเลขฮินดู-อารบิกอื่น ๆ เครื่องหมายวรรคตอน . มหัพภาค หรือ จุด , จุลภาค หรือ ลูกน้ำ ; อัฒภาค : ทวิภาค หรือ ต่อ :- วิภัชภาค - ยัติภังค์ — ยัติภาค () นขลิขิต หรือ วงเล็บ [ ] วงเล็บเหลี่ยม { } วงเล็บปีกกา ? ปรัศนี ! อัศเจรีย์ “” อัญประกาศ ... จุดไข่ปลา _ _ _ เส้นประ " บุพสัญญา / ทับ ๆ ไม้ยมก ฯ ไปยาลน้อย หรือ เปยยาลน้อย ฯลฯ ไปยาลใหญ่ หรือ เปยยาลใหญ่ ๏ ฟองมัน หรือ ตาไก่ ๏" ฟองมันฟันหนู หรือ ฟันหนูฟองมัน ฯ อังคั่นเดี่ยว คั่นเดี่ยว หรือ คั่น ๚ อังคั่นคู่ หรือ คั่นคู่ ๚ะ อังคั่นวิสรรชนีย์ ๛ โคมูตร  ๎ ยามักการ  ์ ทัณฑฆาต (ตัวการันต์ คือพยัญชนะที่ถูกทัณฑฆาตกำกับ เช่น ก์ เรียกว่า กอการันต์)  ฺ พินทุ ┼ ตีนครุ หรือ ตีนกา มหัตถสัญญา (ย่อหน้า) สัญประกาศ (ขีดเส้นใต้)

" ฟันหนู, มูสิกทันต์  ุ ตีนเหยียด ลากตีน  ู ตีนคู้ เ ไม้หน้า ใ ไม้ม้วน ไ ไม้มลาย โ ไม้โอ

อ ตัวออ ย ตัวยอ ว ตัววอ ฤ ตัวรึ ฤๅ ตัวรือ ฦ ตัวลึ ฦๅ ตัวลือ

รหัสยูนิโคดสำหรับอักษรไทย ช่วงรหัสยูนิโคด (Unicode) ของอักษรไทย คือ U+0E00 ถึง U+0E7F อักษรไทย Unicode.org chart (PDF)   0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F U+0E0x   ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ U+0E1x ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ U+0E2x ภ ม ย ร ฤ ล ฦ ว ศ ษ ส ห ฬ อ ฮ ฯ U+0E3x ะ ั า ำ ิ ี ึ ื ุ ู ฺ         ฿ U+0E4x เ แ โ ใ ไ ๅ ๆ ็ ่ ้ ๊ ๋ ์ ํ ๎ ๏ U+0E5x ๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๚ ๛         U+0E6x                                 U+0E7x